Door de razende reporter:
Op de laatste volledige dag van de paralympics, en tegelijkertijd met de start van de nationale Sportweek, organiseerde Kees Jan van den Klooster afgelopen zaterdag een wheelchair skills event. Dit evenement toonde aan dat rolstoelrijden niet per se een belemmering hoeft te zijn: met een rolstoel en een juiste motivatie is veel mogelijk!
Het evenement vond plaats in Skatepark Utrecht, een park met tal van attributen om rolstoelvaardigheden te oefenen en te leren. Onder het mom ‘beter jong geleerd, dan oud gedaan’ en onder het mom ‘je bent nooit te oud om te leren’ namen zowel jongeren als ouderen deel aan het evenement.
Ik keek naar dit evenement als ‘leek’, en met een fysiotherapeut gespecialiseerd in runningtherapie naast me, rolde er een wereld voor ons open. Zittend op een helling, zagen we verschillende deelnemers vanuit een dieptepunt omhoog rollen. Dit hoogtepunt vereiste enige inspanning, maar eenmaal daar, werd de balans opgemaakt en konden de deelnemers weer naar beneden rollen: het verliep op rolletjes. Trots op het hoogtepunt dat zij zojuist geheel zelfstandig hadden bereikt.
De valkuil voor mij en de fysiotherapeut? Ongevraagd hulp aanbieden, steun bieden en daarmee betuttelen. We bleven heel bewust stilzitten op de helling en keken vol verwondering en respect naar de deelnemers van het event. De fysiotherapeut naast mij dacht hardop: ‘jeetje, de cliënten die ik behandel met burn-outs en depressies moeten eens hier een kijkje nemen, wat een wilskracht!’
Deze wilskracht kwam op een spetterende wijze naar voren toen xxx haar kwaliteiten toonde op de skatebaan. Er werd een slidebar opgezet, waar zij met haar rolstoel overheen zou sliden. Stilte in de skatehal, de eerste poging: ze rolde met veel vaart naar beneden, naderde de slidebar, maar ze hield haar evenwicht niet en viel. Er waren genoeg vrijwilligers die haar overeind wilden helpen, maar ze kon dit zelf en dus deed ze dit zelf. Nog een poging: wederom raakte ze uit balans en viel ze, maar krabbelde ze weer geheel zelfstandig overeind.
Waar ik in zo’n situatie al had opgegeven, was zij vastberaden om een derde poging te doen. De focus was in haar blik te zien en met volle vaart naderde zij de slidebar, ditmaal met succes: ze ging smooth! Ze verdiende en kreeg een staande ovatie van het publiek. Niet vanwege haar succesmoment, maar vooral vanwege haar doorzettingsvermogen.
Kees Jan van den Klooster stimuleert dit doorzettingsvermogen met zijn projecten. Hij wilt betutteling tegengaan, misschien ironisch, want Kees Jan is ervan overtuigd dat mensen met een beperking op hun eigen benen kunnen staan. Hij stimuleert en motiveert hierbij. Ik heb dit afgelopen zaterdag met eigen ogen kunnen zien. Zijn event was niet alleen inspirerend voor mensen met een beperking, maar was ook ontzettend inspirerend voor mensen zonder beperking. Kees Jan en crew, bedankt voor deze verhelderende middag!
Door Mieke van Rooijen